Son üç dört yıl Genetiği Değiştirilmiş tohumların tehlikeleri üzerine bir dizi kitap, belgesel ve makaleye tanık olduk. Bunların çoğu bu tohumların sağlık ve çevre açısından etkilerine odaklanmıştı; ancak bunların neredeyse hiçbiri Genetiği Değiştirilmiş tohumların kitle imha silahı olması konusuna değinmemişti. Engdahl Yıkımın Tohumları adlı kitabında bu konuya değiniyor.
Engdahl öjeniğin (eugenics) fikri temelleri olan, hasta, renkli derili ve yok edilebilir ırkların toplu itlafının ABD'de nasıl atıldığını ve hatta yasal olarak kabul edildiğini dikkatli bir şekilde belgeliyor. Öjenik araştırmaları Rockefeller ve diğer elit aileler tarafından desteklenmiş ve Nazi Almanyasında denenmişti.
Dünyanın en fakir ülkelerinin doğal kaynaklarla en iyi şekilde donanmış ülkeler olması bir şans. Bu bölgeler aynı zamanda da artan nüfusa da sahip olan bölgeler. ABDnin iktisadi ve askeri gücüyle gittikçe artan bir şekilde entegre olan Avrupanın yönetici konumundaki aileleri arasındaki korku şuydu: Eğer fakir ülkeler gelişirse petrol, gaz ile stratejik öneme sahip mineral ve metaller beyaz nüfus için azalabilir. Bu yönetici elit için kabul edilemez bir durumdu.
Egemen elitin zihnindeki ana düşünce yer altı kaynakları açısından zengin ülkelerdeki nüfusun azaltılmasıydı ancak bunun ters bir tepkiye yol açmadan nasıl gerçekleştirileceği bilinmiyordu. ABDdeki petrol reservleri 1972de zayıfladığında ve petrol ithal eder hale geldiğinde durum alarm vermeye başladı ve ajanda (nüfus azaltımı) ön plana çıktı. Rockefellerlar tarafından beslenen Nixonun ana stratejistlerinden Kissinger nüfuz azaltım planlarını ayrıntılarıyla açıkladığı Ulusal Güvenlik Araştırma Yazısını (NSSM200) hazırladı. Bu yazıda özellikle 13 ülke geçiyordu: Bangladeş, Brezilya, Kolombiya, Mısır, Etyopya, Hindistan, Endonezya, Nijerya, Pakistan, Türkiye, Tayland ve Filipinler.
Kullanılacak kitle imha silahı ise gıda idi; bir açlık durumu olsa dahi gıda nufus azaltımı için (bir araç olarak) kullanılacaktı. Kissingerin 'petrolü kontrol ettiğinde ulusları, gıdayı kontrol ettiğinde insanları kontrol edersin' dediği bilinmektedir. Küçük bir grup insanın elitist felsefeyi, insanları kontrol etmek için gıdayı kontrol etme düşüncesini nasıl gerçekçi uygulanabilir bir olasılığa kısa sürede dönüştürdüğü Engdahl'ın kitabının temelini oluşturuyor. Bu, Rockefellerlar ve Kissinger ile diğerlerinin başrolleri oynadığı kitabın baştan sona ana teması.
William Engdahl ın 'Yıkımın Tohumları' adlı kitabının Arun Shrivastava'ya ait ingilizce yorumun tamamını www.globalresearch.ca web sitesiden okuyabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder